Goodbye and Hello...

Hoi lieve vriendjes en vriendinnetjes,

Hier mijn eerste blog vanuit Halifax. Ik zal jullie even bijpraten over mijn laatste week in Digby en mijn eerste week in Halifax.

Ik was mijn vorige blog geëindigd bij de Halloween party. De volgende dag kon je zeker aan elke medewerker zien dat ze bij het feestje geweest waren. Aardig aantal mensen met een kater. We hebben wel er veel om kunnen lachen en veel herinneren van het seizoen opgehaald.

De rest van de week was het een normale werkweek, elke dag een ontbijt en diner shift. Toen het weekend eraan kwam merkte je dat het drukker werd in het hotel en restaurant, het was namelijk Thanksgiving weekend.
Dit betekende een overvol restaurant!

Zondag was het dan zover mijn laatste shift bij The Digby Pines Resort, jeetje wat voelde dat raar aan zeg. De 3 maanden die we bij het resort hebben doorgebracht waren voorbij gevlogen. Veel nieuwe mensen ontmoet, ervaringen opgedaan en vooral ook vrienden gemaakt. Die avond gingen we met z’n alle BBQen en daarna bij een kampvuur S’mores eten. Noah pakte zijn gitaar erbij en maakte er een echt gezellige laatste avond van.

Maandag was het officieel Thanksgiving, en aangezien het resort gisteren (zondag) was gesloten voor het seizoen was er een lunch voor iedereen die werkt in het resort als een soort bedankje. Dit was erg leuk om bij te zijn en iedereen nog even een keertje te zien.
Na de lunch was het dan echt tijd om richting Halifax te gaan rijden, voor de lunch hadden Sharon en ik de auto al helemaal ingepakt dus we waren klaar om te gaan. Samen met Annah de operational manager van het resort zijn we naar Halifax gereden.

Eenmaal aangekomen in het appartement in Halifax gingen we onze spullen inruimen. We hadden eerder die week een mailtje gehad dat ze een verbouwing aan het doen waren dus dat ik niet in mijn kamer kon dus voor een week een kamer met Sharon moest delen. Toen wij dus wouden kijken naar de verbouwing was er niks gebeurd, nergens was iets te zien dat ze een verbouwing aan het doen waren, dus wij besloten toch gewoon mijn spullen in mijn kamer te zetten.. dit was alleen niet zo’n slimme keuze.

De volgende morgen gingen we richting wallmart en superstore, even de hoognodige boodschappen halen, en wat leuke dingen om het appartement wat mee op te vrolijken. Toen wij terug kwamen met alle spullen ongeveer 5 minuten later stond er een jongen voor onze deur of ik zo snel mogelijk mijn spullen uit die kamer kon halen want ze gingen de verbouwing beginnen. Je kan misschien wel voorstellen hoe boos ik was. We waren 3 maanden weg.. en ze moeten het precies doen wanneer wij terug zijn?! Maar oke niks aan te veranderen, spullen uit de kamer gehaald en de mannen gebeld die het zouden doen dat we klaar waren.

Na ongeveer een week geen verandering in die kamer (wat mij dus alleen maar bozer maakte) was binnen 1 dag de verbouwing klaar.. ze hebben er een extra deur in gezet zodat ik niet door Johan zijn kamer hoef om naar buiten te kunnen.

Op woensdag was het mijn eerste werkdag. Ik moest mij om 7 uur ’s morgens in het restaurant melden. Toen ik daar aankwam bleek dat ik weer Hostess moest zijn. Ik heb gelijk tegen de manager gezegd dat ik dat niet wil doen aangezien ik dat net 3 maanden gedaan had in Digby. Ze begrepen me volkomen maar het zou even duren voordat ze wisten waar ik dan heen ging. De shift duurde in mijn idee echt onwijs lang omdat het heel rustig was. Donderdag was weer precies zo’n zelfde dag.. langzaam en rustig.

Vrijdag begon ik om 3 uur en hadden ze besloten dat mijn nieuwe positie In Room Dining zou worden. Dus ik moest die middag en avond meelopen met IRD. Ik vond dit opzich best leuk.

Zaterdag stond mijn wekker alweer om kwart voor 5 want ja hoor mijn shift in de ochtend begint om 6 uur. Mijn shift is dan van 6 uur tot 3 uur ‘s middags. Na werk zijn Sharon en ik nog even lekker gaan shoppen. Zondag had ik de zelfde shift. Zondag ben ik na mijn shift naar Peggy’s Cove geweest, dat is een vuurtoren hier ongeveer een half uur vandaan en ben ik uiteten geweest.

Maandag was het mijn eigen beurt. Om 6 uur begon de shift en ik stond alleen, dat betekende dat alle bestellingen door mij geleverd moesten worden, ik moest alle minibars in de kamers checken en alle andere taken die erbij horen. Dit ging onwijs goed en vind het werk steeds leuker worden.

Dinsdag tot en met donderdag waren de dagen eigenlijk het zelfde, na werk heb ik lekker niks gedaan en uitgerust.

Woensdag was de verbouwing officieel klaar dus kon ik al mijn spullen in mijn kamer zetten. Kon dus eindelijk al mijn foto’s, kaartjes en stickers ophangen. Mijn kamer voelt nu veel meer als een thuis nu al mijn spullen er zijn.

Donderdag na werk gauw nog even gestofzuigd en de laatste dingen opgeruimd want die avond kwamen Maxime en Johan ook aan vanuit hun resort. Ze hadden na een lange rit van 8 uur inmiddels wel honger dus zijn beneden in het restaurant gaan eten, en daarna nog even gezellig bij gekletst met z’n alle in het appartement.

Vrijdag (vandaag) kon ik heerlijk uitslapen, ik sta namelijk vandaag een avond dienst. Wat betekend dat ik om half 4 pas hoef te werken. Na heerlijk uitgeslapen te hebben en dus om 12 uur wakker geworden te zijn hebben Johan en ik pannekoeken gegeten als brunch. Voor mij is het alweer bijna tijd om te gaan werken.

Ik hoop dat ik jullie een beetje goed op de hoogte heb gebracht nu.

Mijn adress voor de aankomende 7 maanden is:

The Westin Nova Scotian
Marlous Kieboom
1181 Hollisstreet
B3H 2P6 Halifax
Nova Scotia, Canada

Ik wil ook nog even iederen bedanken voor de leuke kaartjes en berichtjes die ik allemaal heb mogen ontvangen.

Tot snel!