Nog maar 2 maanden te gaan!
Blijf op de hoogte en volg Marlous
01 April 2015 | Canada, Halifax
Hoi allemaal!
Dit is het dan, een van mijn laatste verslagen vanuit Canada. Maar ik zal jullie eerst even vertellen over de afgelopen weken, er is inmiddels namelijk al weer een maand voorbij gegaan na mijn vorige blog.
Na een weekje werken was het op vrijdag toch echt weer tijd om een avondje goed te stappen, Maxime en ik gingen samen lekker een drankje doen bij cheers wat eindigde in een leuke avond! De volgende dag was er ook een feestje in een andere club waar een bepaald soort bier gepromoot werd, dus Maxime en ik nodigde Anam (werkt ook bij westin) en Mandy (vriendin van anam) uit om samen met ons mee te gaan naar de Toothy Moose. En uiteraard werd dit ook weer een onwijs gezellige avond.
En toen brak de werk week weer aan gelukkig was deze voor mij maar tot woensdag want op donderdag vloog ik naar Amerika.
Helaas ging dat niet allemaal als gepland, met een cancelde vlucht en in totaal 11 uur vertraging later kwam ik eindelijk aan op Raleigh North Carolina waar mijn ouders mij al stonden op te wachten! Samen liepen we naar de kofferband om 2 uur snachts, en ja hoor hoe kon het ook anders mijn koffer was ook nog is niet aangekomen, formulier ingevuld en toch maar naar huis ik was gesloopt! Frederike was eerder die dag aangekomen dus die was lekker der bed in gedoken.
de volgende ochtend om half 8 staat Frederike naast me met haar kussen van der bed “hee jij daar schuif is even over”. Na eventjes heerlijk bijgekletst te hebben aangezien ik Frederike al sinds JULI niet meer had gezien gingen we papa en mama plagen, hup naar beneden en als 2 kleine kinderen sprongen we bij ze in bed! na veel gelach en gegier was het tijd voor het ontbijt. aangezien mijn koffer er nog niet was gingen we gewoon eventjes de omgeving bekijken, dus boodschappen doen, klein beetje shoppen en gewoon ook weer even aan elkaar wennen.
Toen wij thuis kwamen van een gezellig middagje kregen we niet zo fijn nieuws, mijn oom was overleden. Nadat mijn vader even had gebeld met de familie in Nederland zijn wij naar bed gegaan.
zaterdag was onze shop dag, we waren inmiddels al 3 keer op en neer naar de airport gereden want ze bleven maar beloven dat mijn koffer aankwam op een bepaalde tijd terwijl dat helemaal niet zo was. aantal nieuwe outfits gekocht want op zondag vertrokken wij naar Washington.
Na eenmaal vroeg opgestaan te zijn en 4 uur gereden te hebben kwamen we aan bij de ikea, ja ja de ikea. Frederike en ik wouden namelijk een kast en nachtkastje voor onze slaapkamers want t was nu zo leeg met alleen een bed. dus huppakee de ikea in, helaas uitverkocht wat we hadden uitgekozen. Toen dus maar doorgereden naar het hotel. Eenmaal alle spullen op de kamers lagen gingen we met de metro naar het centrum even een rondje lopen, en uiteindelijk bij een japanner gegeten wat verbazingwekkend lekker was!
Maandag begon onze echte volledige dag in Washington, via een soort fiets verhuur palen konden we heel de dag fietsen huren, dus wij als echte Nederlanders op de fiets, zonder helm, door Washington fietsen, natuurlijk alle high lights gezien! maar jeetje joh wat is het Witte Huis klein!! Na heel de dag gefietst te hebben was ik inmiddels knal rood verbrand op mijn gezicht, het was wel maar 13 graden dus een sjaal en een dikke trui hadden we gewoon aan. En toen begon de rit naar huis weer, 4 uur in de auto, gelukkig heb ik bijna 3,5 uur van deze rit geslapen want na al dat fietsen ik was kapot!
Dinsdag was Sint Patricks day, dit betekende voor ons een dag op het strand het was namelijk maar liefst 27 graden!!!! het strand ligt ongeveer op een 2 uur rit van mijn ouders huis vandaan dus daar gingen we weer, de auto in. ’s avonds bij een heel leuk tentje uiteten geweest en een ijsje gehaald daarna. eenmaal thuis gekomen was ook eindelijk mijn koffer er!
Woensdag was alweer de een na laatste dag in North Carolina. Deze hebben we weer lekker besteed met shoppen! Donderdag nog de laatste dingetjes gedaan en natuurlijk even girls tijd, manicure en pedicure met mama en Frederike.
Vrijdag begon de drama weer, vliegen naar huis, dit keer opnieuw met 11 uur vertraging. gelukkig was mijn koffer er dit keer wel toen ik aankwam! Daarna was het heerlijk een weekendje bijkomen.
En ja hoor, maandag begon mijn werkweek weer. eigenlijk niet echt iets speciaals gebeurd. Op vrijdag was het tijd voor de Bunny Hop, dat is een kroegentocht hier in Halifax. Rachael kwam uit Digby ervoor naar de stad, dus in totaal met 8 andere ging ik opstap! 5 kroegen en ongeveer 9 uur later, lagen we allemaal weer lekker in bed.
volgende ochtend gingen Rachael, Maxime en Sharon ik gezellig ontbijten bij Cora’s, helaas begon het weer te sneeuwen dus moest Rachael daarna gauw naar huis.
Verder ben ik ook medewerker van de maand Februari! ik was door een collega genomineerd en door haar onwijs mooie brief heb ik gewonnen!
Nou dat is het wel weer voor nu, tot snel!
Liefs
Dit is het dan, een van mijn laatste verslagen vanuit Canada. Maar ik zal jullie eerst even vertellen over de afgelopen weken, er is inmiddels namelijk al weer een maand voorbij gegaan na mijn vorige blog.
Na een weekje werken was het op vrijdag toch echt weer tijd om een avondje goed te stappen, Maxime en ik gingen samen lekker een drankje doen bij cheers wat eindigde in een leuke avond! De volgende dag was er ook een feestje in een andere club waar een bepaald soort bier gepromoot werd, dus Maxime en ik nodigde Anam (werkt ook bij westin) en Mandy (vriendin van anam) uit om samen met ons mee te gaan naar de Toothy Moose. En uiteraard werd dit ook weer een onwijs gezellige avond.
En toen brak de werk week weer aan gelukkig was deze voor mij maar tot woensdag want op donderdag vloog ik naar Amerika.
Helaas ging dat niet allemaal als gepland, met een cancelde vlucht en in totaal 11 uur vertraging later kwam ik eindelijk aan op Raleigh North Carolina waar mijn ouders mij al stonden op te wachten! Samen liepen we naar de kofferband om 2 uur snachts, en ja hoor hoe kon het ook anders mijn koffer was ook nog is niet aangekomen, formulier ingevuld en toch maar naar huis ik was gesloopt! Frederike was eerder die dag aangekomen dus die was lekker der bed in gedoken.
de volgende ochtend om half 8 staat Frederike naast me met haar kussen van der bed “hee jij daar schuif is even over”. Na eventjes heerlijk bijgekletst te hebben aangezien ik Frederike al sinds JULI niet meer had gezien gingen we papa en mama plagen, hup naar beneden en als 2 kleine kinderen sprongen we bij ze in bed! na veel gelach en gegier was het tijd voor het ontbijt. aangezien mijn koffer er nog niet was gingen we gewoon eventjes de omgeving bekijken, dus boodschappen doen, klein beetje shoppen en gewoon ook weer even aan elkaar wennen.
Toen wij thuis kwamen van een gezellig middagje kregen we niet zo fijn nieuws, mijn oom was overleden. Nadat mijn vader even had gebeld met de familie in Nederland zijn wij naar bed gegaan.
zaterdag was onze shop dag, we waren inmiddels al 3 keer op en neer naar de airport gereden want ze bleven maar beloven dat mijn koffer aankwam op een bepaalde tijd terwijl dat helemaal niet zo was. aantal nieuwe outfits gekocht want op zondag vertrokken wij naar Washington.
Na eenmaal vroeg opgestaan te zijn en 4 uur gereden te hebben kwamen we aan bij de ikea, ja ja de ikea. Frederike en ik wouden namelijk een kast en nachtkastje voor onze slaapkamers want t was nu zo leeg met alleen een bed. dus huppakee de ikea in, helaas uitverkocht wat we hadden uitgekozen. Toen dus maar doorgereden naar het hotel. Eenmaal alle spullen op de kamers lagen gingen we met de metro naar het centrum even een rondje lopen, en uiteindelijk bij een japanner gegeten wat verbazingwekkend lekker was!
Maandag begon onze echte volledige dag in Washington, via een soort fiets verhuur palen konden we heel de dag fietsen huren, dus wij als echte Nederlanders op de fiets, zonder helm, door Washington fietsen, natuurlijk alle high lights gezien! maar jeetje joh wat is het Witte Huis klein!! Na heel de dag gefietst te hebben was ik inmiddels knal rood verbrand op mijn gezicht, het was wel maar 13 graden dus een sjaal en een dikke trui hadden we gewoon aan. En toen begon de rit naar huis weer, 4 uur in de auto, gelukkig heb ik bijna 3,5 uur van deze rit geslapen want na al dat fietsen ik was kapot!
Dinsdag was Sint Patricks day, dit betekende voor ons een dag op het strand het was namelijk maar liefst 27 graden!!!! het strand ligt ongeveer op een 2 uur rit van mijn ouders huis vandaan dus daar gingen we weer, de auto in. ’s avonds bij een heel leuk tentje uiteten geweest en een ijsje gehaald daarna. eenmaal thuis gekomen was ook eindelijk mijn koffer er!
Woensdag was alweer de een na laatste dag in North Carolina. Deze hebben we weer lekker besteed met shoppen! Donderdag nog de laatste dingetjes gedaan en natuurlijk even girls tijd, manicure en pedicure met mama en Frederike.
Vrijdag begon de drama weer, vliegen naar huis, dit keer opnieuw met 11 uur vertraging. gelukkig was mijn koffer er dit keer wel toen ik aankwam! Daarna was het heerlijk een weekendje bijkomen.
En ja hoor, maandag begon mijn werkweek weer. eigenlijk niet echt iets speciaals gebeurd. Op vrijdag was het tijd voor de Bunny Hop, dat is een kroegentocht hier in Halifax. Rachael kwam uit Digby ervoor naar de stad, dus in totaal met 8 andere ging ik opstap! 5 kroegen en ongeveer 9 uur later, lagen we allemaal weer lekker in bed.
volgende ochtend gingen Rachael, Maxime en Sharon ik gezellig ontbijten bij Cora’s, helaas begon het weer te sneeuwen dus moest Rachael daarna gauw naar huis.
Verder ben ik ook medewerker van de maand Februari! ik was door een collega genomineerd en door haar onwijs mooie brief heb ik gewonnen!
Nou dat is het wel weer voor nu, tot snel!
Liefs
-
01 April 2015 - 23:42
T. Guus:
Hi nichtje,
wat een fijne luchtvaartmaatschappijen heb je als je naar en van Canada vliegt!!!!!
Gelukkig ben jij zo'n globetrotter dat je je hand niet omdraait voor een vertraging van een uur of 11 en zonder koffer aankomen is ook geen probleem voor je. Je leent gewoon wat van je zus / moeder en gaat vervolgens lekker shoppen.
Nog 2 maanden. Wat gaat het snel. Helaas zie ik je niet voor die tijd en moet ik wachten tot juni als je terugkomt. Je zult de komende tijd nodig hebben om afscheidsfeestjes te geven voor je duizenden vrienden en vriendinnen. Feestjes zijn niet erg, maar het afscheid wel. Maar hopelijk lukt het je terug te gaan en aan de slag te gaan somewhere in Nova Scotia.
Geniet nog van je werk, je omgeving en alle mensen daar.
Liefs, t. Guus -
02 April 2015 - 19:58
Omoe:
Lieve Marlous,
Fijn weer iets van je te ontvangen. Ik keek ernaar uit.
En gefeliciteerd! Medewerker van de maand! Mooi gedaan!
Ik hoop dat jullie een fijne week hebben gehad bij Papa en Mama.
Jammer dat het met slecht nieuw begon. Helaas, maar Gerard is verlost van zijn jarenlange strijd tegen zichzelf. Reinou is flink en wij doen ons best haar te steunen. Jammer dat jullie zo ver weg zitten.
En dan kom je straks aan op Schiphol . Ik had je dar graag opgehaald, maar mijn vliegtuig komt een dag later aan. Frederike komt mijn auto lenen om jou op te halen. Dat zal een feest zijn!
Dus in juni zien we elkaar. Fijn, ik kijk ernaar uit.
Liefs van Omoe -
03 April 2015 - 07:34
Ilonka:
Hallo Marlous,
Heerlijk om je verslag weer te lezen. Elk nadeel (vertraging vlucht) heeft een voordeel (shoppen!!!). Wat is het weer leuk om dan als compleet gezin in huis te zijn en om samen dingen te kunnen ondernemen. Heel veel succes en plezier de komende maanden in Canada.
Een knuffel van mij
Ilonka -
04 April 2015 - 11:52
Omi:
Hoi lieve Marlous,
Met verbazing en bewondering lees ik altijd je verslagen en geniet er van! Wat een avontuurlijk leven en het ziet er niet naar uit dat het snel zal veranderen. De foto's die jullie uit Rocky Mount en omgeving stuurden lieten alleen maar stralende gezichten zien, prachtig.
Je hebt je werk weer hervat, zelfs medewerkster van de maand geworden, een pluim verdiend en dat alles helpt mee om je wens uit te laten komen een werkvergunning te krijgen voor Canada. Ben benieuwd!
We zullen blij zijn je weer te zien in Juni, al duurt het nog 2 maanden. De week tevoren hebben wij een kleine vakantie naar Bretagne. Hopelijk/Mogelijk op tijd terug om naar Schiphol te komen.
Nog even volhouden zal wel lukken, dan komt afscheid nemen met een lach en een traan en dan begint een nieuw avontuur .
Liefs, ook van Opi natuurlijk en tot binnenkort.
Omi -
06 April 2015 - 23:34
Hein Verlinden:
Hoi buurvrouwtje,
Weer heel wat beleefd in de laatste weken. Het leven kent plezierige momenten en ook treurige. Gelukkig leer je hiermee omgaan. Lijkt mij trouwens heel lastig als je koffer maar niet wil komen en jezelf al weer naar een volgende bestemming gaat als Washington. Mona Lisa is ook veel kleiner als je voorstelling. Als ik nog eens in Washington kom zal ik met jouw kennisgeving over het Witte Huis minder verbaasd zijn. Leuke gezinservaringen hebben jullie, had ik wel verwacht. Had je moeder over die warmte en bijkletsen al geschreven. Daarnaast is oefenen op de fiets wel handig, want als je terug bent staat er geen auto voor de deur. Of het moet de mijne zijn. Strand is toch niet ver weg voor Amerikaanse begrippen. Je had ook het zwembad kunnen gebruiken, want dat ligt toch in de tuin.
Gefeliciteerd met je benoeming. Je kunt daar niet meer stuk heb ik begrepen.
Hier in afwachting van je terugkomst. In je kamer staat meer dan een bed. Dus je hoeft niet naar Ikea.
Hou je taai de laatste weken en gouw tot weerzien.
Groeten, Hein. -
06 April 2015 - 23:34
Hein Verlinden:
Hoi buurvrouwtje,
Weer heel wat beleefd in de laatste weken. Het leven kent plezierige momenten en ook treurige. Gelukkig leer je hiermee omgaan. Lijkt mij trouwens heel lastig als je koffer maar niet wil komen en jezelf al weer naar een volgende bestemming gaat als Washington. Mona Lisa is ook veel kleiner als je voorstelling. Als ik nog eens in Washington kom zal ik met jouw kennisgeving over het Witte Huis minder verbaasd zijn. Leuke gezinservaringen hebben jullie, had ik wel verwacht. Had je moeder over die warmte en bijkletsen al geschreven. Daarnaast is oefenen op de fiets wel handig, want als je terug bent staat er geen auto voor de deur. Of het moet de mijne zijn. Strand is toch niet ver weg voor Amerikaanse begrippen. Je had ook het zwembad kunnen gebruiken, want dat ligt toch in de tuin.
Gefeliciteerd met je benoeming. Je kunt daar niet meer stuk heb ik begrepen.
Hier in afwachting van je terugkomst. In je kamer staat meer dan een bed. Dus je hoeft niet naar Ikea.
Hou je taai de laatste weken en gouw tot weerzien.
Groeten, Hein.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
